نسخه اول پایگاه داده رابطه ای DB2 (DB2 V1) در سال ۱۹۸۳ و بر اساس مدل جبر رابطه ای ریاضی توسعه و به بازار عرضه شد. (نام پایگاه داده رابطه ای از آنجا که بر اساس جبر رابطه ای ریاضی شکل گرفته است، انتخاب شده است.) این نسخه از DB2 با زبان SQL به داده ها دسترسی پیدا میکرد.
نسخه دوم DB2 (DB2 V2) در سال ۱۹۸۸ برای اولین بار به بازار ارائه شد. این محصول در سالهای بعدی بازبینی و بازبینی دوم آن با نام DB2 V2R2 در سال ۱۹۸۹ و بازبینی سوم آن DB2 V2R3 در سال ۱۹۹۲ ارائه شدند. این محصول قابلیت یکپارچه سازی ارجاعی داده (Referential Integrity) را معرفی کرد.
نسخه سوم DB2 (DB2 V3) در سال ۱۹۹۳ با قابلیت DRDA: Distributed Relational Database Architecture معرفی گردید. DRDA مسیر ارسال درخواست به زبان SQL را برای پایگاه داده تسهیل میکند و فقط قسمتی که نیاز به پردازش دارد را برای DB2 ارسال مینماید. در DB2 V3 همچنین قابلیت بازیابی (Recovery) و قابلیتهای بالا بردن بهره وری (Performance) نیز اضافه گردید.
نسخه چهارم DB2 (DB2 V4) در سال ۱۹۹۵ و با امکان دسترسی پذیری (Availability) و مقیاس پذیری (Scalability) به بازار جهانی ارائه گردید. در این نسخه قابلیت قفل گذاری در سطح رکورد (Row level Locking) و قابلیت Data Sharing برای مقیاس پذیری هر چه بیشتر معرفی گردید.
نسخه پنجم DB2 (DB2 V5) در سال ۱۹۹۷ و با هدف پردازش موازی (Parallel Processing) معرفی و ارائه شد.
نسخه ششم DB2 (DB2 V6) در سال ۱۹۹۸ و با هدف گسترش قابلیتهای شبکه ای (Networking) ارائه گردید.
نسخه هفتم DB2 (DB2 V7) سرآغاز حرکت DB2 به سمت یک پایگاه داده جهانی بود. این نسخه که در سال ۲۰۰۱ ارائه شد با نام DB2 Universal database یا (DB2 UDB) شهرت یافت. چرا که از نسخه ۷ به بعد این پایگاه داده قدرتمند فقط بر روی سیستم عامل z/OS ارائه نمیشد بلکه بر روی سیستم عاملهای دیگر مانند Windows ، Linux و سیستم عاملهای مبتنی بر UNIX نیز ارائه میشد. این نسخه های DB2 امکان برقراری ارتباط و تعامل با نسخه تحت سیستم عامل z/OS را نیز داشتند.
نسخه هشتم DB2 (DB2 V8) در سال ۲۰۰۴ ارائه شد ولی کمتر مورد اقبال مخاطبین آن در دنیا قرار گرفت. به همین دلیل نسخه نهم DB2 (DB2 V9) که در سال ۲۰۰۷ معرفی شد و صرفا برای ماشینهای پیشرفته IBM موسوم به SYSTEM Z طراحی شده بود بسیار موفق بود. زیرا علاوه بر استفاده از امکانات سخت افزاری بسیار پیشرفته در آن زمان امکان استفاده از Unicode را نیز اضافه کرده بود و قاعدتا نظر مخاطبین بیشتری در سراسر دنیا را به خود جلب میکرد.
نسخه دهم DB2 (DB2 V10) در سال ۲۰۱۰ و با امکانات بسیار پیشرفته اعم از نکات امنیتی و بهرهوری بسیار بالاتر نسبت به نسخه های قبلی ، دسترسی پذیری و مقیاس پذیری توسعه یافته و همچنین امکان استفاده از XML در پایگاه داده، به بازار جهانی و رقابتی پایگاههای داده معرفی شد. در ایران امروزه نسخه های ۹ و ۱۰ همچنان پرکاربردترین نسخ هستند.
نسخه یازدهم DB2 (DB2 V11) یکی از پیشرفته ترین نسخه های DB2 است. این نسخه در سال ۲۰۱۳ اعلان عمومی شد و شامل قابلیتهایی چون XML Database ، In-memory Database ، Column-Store Database و NoSQL Database است.
نسخه دوازدهم DB2 (DB2 V12) به تازگی به دنیای تجاری پایگاههای داده معرفی شده است. این پایگاه داده قدرتمند در اواخر سال ۲۰۱۶ معرفی گردید. در این نسخه امکانات جدید بسیار زیادی اضافه شده است. از این جمله میتوان به تغییرات دستورات SQL اشاره کرد. همچنین امکانات جدید برای داده های بسیار حجیم در این نسخه تعبیه شده است. بهینه سازی بسیار قابل توجهی بر روی عملکرد سیستم نیز انجام شده است.